|
دارا جـــهان نــدارد، ســــارا زبـــان نـــــدارد بابا ستاره اي در ، هفت آسمان ندارد
كارون زچشمه خشكيد ، البرز لب فرو بست حتي دل دماوند ، آتـــش فشان ندارد
ديـــو سيـــاه در بند ، آســان رهيد بگــريخت رسـتم در اين هياهو ،گرز گـران ندارد
روز وداع خورشـــيد ، زايـــنده رود خشـــكيد زيرا دل ســپاهان ، نقش جهـان ندارد
بر نام پــــــارس دريا ، نامي دگــــر نهــــادند گويي كه آرش ما ، تير و كمـــان ندارد
دريــــاي مازني ها ، بر كـــــام ديگـــران شد نادر ز خاك برخيز ، ميهن جــوان ندارد
دارا كـــجاي كـاري ، دزدان ســــرزميـــن ات بر بــيستون نويسند ، دارا جهان ندارد
آيـــيم به دادخواهي ، فريادمان بلــند اسـت اما چه سود كه اينجا ، نوشيروان ندارد
سرخ و سپيد و سبز است ، اين بيرق كياني اما صد آه و افسوس ، شير ژيان ندارد
كو آن حكيم طوسي ، شـــهنامه اي سرايد شايد كه شاعــر ما ، ديگر بيـــان ندارد
هرگز نخواب كـــــوروش ، اي مهر آريايي
بي نـــام تو وطن نيز نام و نشان ندارد
|
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
سلام(شعر)
نويسنده: 
